ładunek dodatni
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
fiz. pojęcie używane w fizyce półprzewodników, oznaczające fikcyjną cząstkę o dodatnim ładunku i dodatniej masie efektywnej.
elektroforeza
jedno ze zjawisk elektrokinetycznych polegające na poruszaniu się naładowanych cząstek (makrocząsteczek lub cząstek koloidowych w nieruchomym ośrodku rozpraszającym albo jonów w roztworze wewnątrz kapilary) pod wpływem pola elektrycznego;
[gr.],
elektroliza
podstawowy proces elektrochemiczny polegający na chemicznej przemianie składników elektrolitu (a często i materiału elektrod), przebiegającej na elektrodach pod wpływem przepływu prądu elektrycznego;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, lýsis ‘rozłożenie’],
oddziaływania międzycząsteczkowe, oddziaływania międzymolekularne,
wzajemne przyciąganie się lub odpychanie niezwiązanych wiązaniem chem. cząsteczek (atomów);
biol. napięcia elektr. (różnice potencjałów) występujące w narządach organizmu między środowiskami przedzielonymi błoną półprzepuszczalną, nazywane potencjałami błonowymi, albo rozprzestrzeniające się w polu elektr. otaczającym grupy pobudzonych komórek, zw. potencjałami polowymi.
